«Այսօր մենք ունենք 26 երկիր, որոնք պաշտոնապես պարտավորվել են, իսկ որոշները դեռևս դիրքորոշում չեն արտահայտել՝ զորքեր տեղակայել ՈՒկրաինայում որպես «աջակցության ուժ» կամ ներկա լինել ցամաքում, ծովում կամ օդում: Այդ ուժը չի ձգտում որևէ պատերազմ սկսել Ռուսաստանի հետ»,- հայտարարել է Ֆրանսիայի նախագահ Էմանուել Մակրոնը ։               
 

Միայն ազգային պատուհասն է ի զորու. Մարտին Հուրիխանյան

Միայն ազգային պատուհասն է ի զորու. Մարտին Հուրիխանյան
01.11.2022 | 07:23

1982-ի աշնանն ավելի քան երկու ամսով Հայաստանի գրողների միության նախագահ Վարդգես Պետրոսյանը «կորավ»։ Դուռ դռան վրա հարևան, վարժված ամեն օր տեսնելուն՝ սա գոնե ինձ համար մեծ կորուստ էր, որովհետև անհնար էր չնկատելու տալ նրա նման մեծ զրուցակցի բացակայությունը։

Եկավ որակապես փոխված։


Սկզբում խոսում էր միայն մերձավորարևելյան մի հանդեսից, որի հոբելյանին մասնակցելու համար էր մեկնել, մինչև որ կամաց-կամաց «բացվեց»։ Պարզվում է՝ հանդեսի հոբելյանի փաստը հաշվի հառնելով՝ ԽՍՀՄ Կենտկոմը, իսկ ես ավելի քան հավատացած եմ, որ նաև ԽՍՀՄ ՊԱԿ-ը հետևողական աշխատանք էին տարել անվանի գրողի ու հրապարակագրի հետ՝ օգտագործելով նրա մեծ հեղինակությունը, խոսքի ազդեցիկությունը՝ հնարավորինս ամեն ինչ անել, որ Մերձավոր Արևելքը չդատարկվի հայությունից, քանի որ մերձավորարևելյան հայ հանրությունը ԽՍՀՄ հզոր երկրի համար նույնքան հզոր հենարան էր բազմաթիվ առումներով, այդ թվում և՝ անվտանգային։ Չմանրամասնենք։
Ես նույնքան խորապես համոզված եմ, որ միայն կատարյալ ապուշը կամ ապուշների հավաքականությունը կարող է անտեսել, չտեսնելու տալ Սփյուռքի հսկա ներուժն ու նրա դեմ փակել հայրենիքի դռները։


Կարելի է սթափության կոչ անել, սակայն մոլագարին ի՞նչ կարող ես ասել երկրի ներսում բռնկված հրդեհի մասին, երբ այդ հրդեհը նրա՛ նախաձեռնածն է։

Դիտվել է՝ 22551

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ